Oorspronkelijk


In 1922 besloten enkele Armeense families statuten te ontwerpen die als richtlijn zouden dienen voor een communautaire samenleving met het oog op een vlotte integratie maar ook het behoud van hun eigenheid.


Na vierjaarlijkse verkiezingen benoemt sindsdien een algemene raad van vertegenwoordigers een uitvoerende macht: het Armeens Comité van België.


Uit dank voor de gulle ontvangst van de overlevenden van de volkenmoord van 1915, was het de bedoeling van een bevoorrecht en ondubbelzinnige relatie met de Belgische autoriteiten aan te gaan. Zij beseften dat het daarom belangrijk zou zijn een woordvoerder aan te duiden die het standpunt van gans de gemeenschap zou vertolken. Het leek ook onontbeerlijk een onafhankelijke structuur vormen die geenszins ondergeschikt zou zijn aan politieke of godsdienstige overtuigingen. In de kring van de gemeenschap gold de apolitieke attitude als gouden regel. Buiten deze kring was iedereen vrij.


Deze verbondenheid heeft de zeer kleine Armeense gemeenschap de kans geboden om haar culturele en humanistische waarden in eer te houden en zich duidelijk te profileren ten overstaan van het opvangland België.

 

Vandaag


De geopolitieke omwentelingen tijdens de laatste twee decennia van de 20e eeuw , in het Midden-Oosten en de vroegere Soviet-republieken, hadden voor gevolg dat een groot aantal Armeniërs toevlucht heeft gezocht in België. Vele groeperingen hebben er voor gekozen eigen structuren in leven te brengen.


Het huidige Armeens Comité van België dat in juni 2014 werd verkozen heeft zich voorgenomen de dialoog aan te gaan met de diverse brandpunten van Armeens gemeenschapsleven in België. Het streeft naar een samenhang die zich zou ankeren in het algemeen sociaal netwerk .


Grondprincipe


De raad van vertegenwoordigers en het Armeens Comité van België staan nog steeds achter de humanistische traditie van hun voorgangers gebaseerd op verdraagzaamheid en respect voor elk individu. Zij beschouwen dat elke schending van andermans vrijheid, elke uiting van xenofobie, elke vorm van racisme, elke houding die berust op sektarisme en negationisme, onaanvaardbaar zijn en in radicale tegenspraak met de overtuigingen en grondprincipes van de oprichters van de gemeenschap.